Η Τέχνη του δρόμου και πώς μας επηρεάζει
http://inkastoria.blogspot.com/2014/11/blog-post_629.html
Η τέχνη του δρόμου υπάρχει παντού γύρω μας και συμβάλει στην ψυχολογία και την αισθητική μας. Δίνει ρυθμό στη ζωή μας και προσφέρει μια νότα αισιοδοξίας και προβληματισμού αρκετές φορές.Πολλοί υποτιμούν αυτή τη τέχνη, άλλοι τη σνομπάρουν και άλλοι την υποστηρίζουν και τη μελετούν.
Η τέχνη του δρόμου άρχισε στην Αμερική και συγκεκριμένα στη Φιλαδέλφεια το 1971.
Ένας Ελληνοαμερικάνος με το όνομα Δημήτρης άρχισε να γράφει το όνομά του σε τοίχους, τούνελ ή όπου αλλού μπορούσε. Έγραφε ΤΑΚΙ 183 το όνομά του δηλαδή και τον αριθμό της οδού που έμενε. Αυτό τράβηξε το ενδιαφέρον της εφημερίδας new York times όπου φιλοξένησε στις πολύτιμες σελίδες της ένα ρεπορτάζ για τον ΤΑΚΙ 183. Το φαινόμενο αυτό, μετά τη δημοσίευση της εφημερίδας πήρε διαστάσεις και σιγά σιγά εξαπλώθηκε παντού.
Πολλοί που χρησιμοποιούσαν αυτή την τέχνη ήταν ακτιβιστές και έγραφαν σε τοίχους με σκοπό την δημοσιοποίηση αυτών που πίστευαν και υποστήριζαν.Πολλοί όμως ήταν και εκείνοι οι οποίοι ήταν πραγματικοί καλλιτέχνες. Βαγόνια τρένων, τούνελ, παρατημένα αυτοκίνητα και τοίχοι ήταν οι πρώτοι καμβάδες αυτών των εναλλακτικών καλλιτεχνών και έτσι το κίνημα της τέχνης του δρόμου πήρε παγκόσμιες διαστάσεις.
Σκοπός αυτού του κινήματος, ήταν απο πάντα να προκαλέσει, να επηρεάσει και να προβληματίσει. Ένα πολύ καλό παράδειγμα είναι αυτό ενός Βρετανού καλλιτέχνη με το όνομα Banksy. Τα σχέδιά του έχουν πολιτικό κοινωνικό και πολιτιστικό περιεχόμενο και με μοναδικό τρόπο έχει προκαλέσει το παγκόσμιο ενδιαφέρον και προβληματισμό. Δεν είναι γνωστό το πραγματικό του όνομα και καταζητείται απο τις αρχές για λόγους που είναι εύκολο να καταλάβουμε. Τα σχέδιά του κατακρίνουν τον πόλεμο, τη μαζοποίηση, τον υπερκαταναλωτισμό, την παιδική κακοποίηση και γενικά πάρα πολλά σοβαρά θέματα που απασχολούν όλους.
Εκτός από τα μηνύματα που περνάει αυτή η τέχνη, συμβάλει και στην ψυχολογία των ανθρώπων. Μια ζωγραφιά στον τοίχο μιας γκρίζας πολυκατοικίας προσφέρει χαμόγελο και ζωντάνια σε όποιον τη προσέξει. Έχει παρατηρηθεί πως το χρώμα, μας φέρνει ψυχική ηρεμία όπως επίσης και ότι αποδίδουμε καλύτερα σε ένα χρωματιστό περιβάλλον. Έτσι, η ΄τεχνη του δρόμου στη μουντάδα των πόλεων συμβάλει ουσιαστικά στην ¨δημιουργία¨ χαρούμενων και ¨ζωντανών¨ ανθρώπων.
Η συγκεκριμένη τέχνη άρχισε και εξακολουθεί να έιναι παράνομη ουσιαστικά λόγω φθοράς ξένης περιουσίας. Όμως πολλές φορές τα τελευταία χρόνια δήμοι πόλεων παραχωρούν τοίχους δικής τους ιδιοκτησίας σε καλλιτέχνες, με σκοπό να προσφέρουν στον χώρο μια άλλη αισθητική. Αυτό συμβαίνει κυρίως στο εξωτερικό γιατί στην Ελλάδα το μυαλό μας είναι κλειστό όπως και για πολλά άλλα πράγματα. Υπάρχουν βέβαια κάποια φεστιβάλ που γίνονται κυρίως σε μεγάλες πόλεις, αλλα χωρίς την έκταση που πολλόι θα ήθελαν.
Η τέχνη του δρόμου είτε παράνομη είτε νόμιμη υπο συνθήκες, έχει σκοπό να αλλάξει την αισθητική των πόλεων και των ανθρώπων αλλά έχει και στόχο την επαγρύπνηση των κοινωνικών στρωμάτων. Και όταν αυτό γίνεται μέσα από την τέχνη, έναν ακρως ειρηνικό τρόπο, η επιρροή και ο προβληματισμός επιτυγχάνεται στον οποιονδήποτε πολύ θετικά. Έτσι μας επηρεάζει η τέχνη του δρόμου. Μέσα απο την ελεύθερη έκφραση με όχημα την καλαισθησία.
Δημήτρης Ιατρού
Δημοσίευση σχολίουDefault CommentsFacebook Comments